มาบราซิล ไม่ต้องใช้วีซ่า

ใช่จ้า 'มาบราซิล ไม่ต้องใช้วีซ่า' เพราะอย่างงี้นี่เอง เลยมีหลายๆคนแอบส่งข้อความมาถามฉั้นหลังไมค์(คล้ายกับเป็นดีเจ!!) ว่า ถ้าจะไปบราซิล อันตรายมั้ย ช่วยแนะนำหน่อย, ประเทศเค้าสวยมั้ย, ผู้คนเป็นยังไง, วัฒนธรรมเป็นยังไง บ้างก็ขอคำแนะนำ บ้างก็ขอความช่วยเหลือ บ้างก็ขอให้พาเที่ยวพาทัวร์ซะงั้น บ้างก็ถามไปถึงเรื่องการจดทะเบียนสมรสกับชาวบราซิลเลี่ยนโน้น.... 

จะว่าไปแล้ว ฉั้นก็เป็นแค่คนต่างชาติคนนึงที่มาอาศัยอยู่ในเมืองเซาเปาโล ประเทศบราซิล ไม่ได้ชำนาญเรื่องภาษา ไม่ได้ชำนาญเรื่องสถานที่ ไม่ได้มีงานทำที่นี่ และไม่ได้มีเพื่อนมากมาย บล๊อคของฉั้นก็เป็นแค่ความคิดเห็นส่วนตัวของฉั้น ที่สะสมจากการสังเกตุสังกา จากประสบการณ์ และการเรียนรู้ที่จะอยู่ที่นี่ให้รอดและปลอดภัย ฉั้นดีใจที่มีคนแวะเข้ามาอ่าน และติดต่อเข้ามาสอบถามข้อมูลหลายๆอย่าง หรือฝากคอมเม้นต์ไว้บ้าง มันทำให้ฉั้นรู้สึกว่าฉั้นมีตัวตน มีเพื่อน และได้ทำอะไรบางอย่างที่เป็นประโยชน์บ้าง แต่ฉั้นก็ไม่ได้สามารถช่วยเหลือได้ทุกเรื่องเพราะไม่ได้มีความสามารถขนาดนั้น และมีอยู่เรื่องนึงที่ทำให้ฉั้นอดเป็นห่วงไม่ได้ ก็คือ สาวๆหลายๆคนสนใจอยากมาบราซิล และคิดจะมาคนเดียว เอ่อ...อันนี้ไม่แนะนำอย่างยิ่ง บางคนอยากแค่มาเที่ยว มาดูงาน แต่บางคนก็มาอยู่ คนที่มาอยู่ก็น่าห่วงอีก เพราะบางคนยังมีสถานภาพโสด แต่อาจเพราะมีแฟนเลยเดินทางมาอยู่ด้วยกัน ฉั้นไม่ห่วงและไม่ก้าวก่ายเรื่องชีวิตส่วนตัวนะ แต่การมาในลักษณะนี้ค่อนข้างเข้าข่าย เสียน้อยเสียยาก เสียมากเสียง่าย เพราะเราจะอยู่ได้แค่ชั่วคราวด้วยวีซ่านักท่องเที่ยวเท่านั้น ครบกำหนด 3 เดือน วีซ่าหมด ถ้าไม่หาเรื่องเดินทางก็ต้องบินกลับเมืองไทย  ไม่ค่าปรับ ก็ค่าตั๋วเครื่องบิน ที่จะกลายเป็นค่าใช้จ่ายตามมา แถมเสียพลังอีกต่างหากเพราะบินกลับบ้านที ไกลโขอยู่ ก็ไทยกับบราซิล ไกลกันคนละซีกโลกเลยนี่นา!!

มีบางคนถึงขั้นถามมาว่า ถ้าจะแต่งงานจดทะเบียนสมรสกับบราซิลเลี่ยนต้องทำไง ยุ่งยากแค่ไหน อาจเพื่อตัดปัญหาเรื่องความลำบากที่ว่า หรือไม่ก็เพราะอยากจะแต่งจริงๆ ฉั้นไม่รู้เลยไม่กล้าแสดงความคิดเห็นว่าควรจดหรือไม่ควรจด ได้แต่ให้คำแนะนำเล็กๆน้อยๆเรื่องขั้นตอน แต่ฉั้นเองก็ไม่ใช่เจ้าหน้าที่อำเภอซะด้วยสิ แต่งงานก็แต่งมาแค่ครั้งเดียว มันก็เลยค่อนข้างจะเลือนๆลางๆอยู่ กลัวบอกไปผิดๆถูกๆ เกิดไปเจอเข้ากับตัวแล้วแตกต่างกับประสบการณ์ที่ฉั้นเจอ ทำไง? แต่ก็อยากจะแชร์ประสบการณ์ของตัวเองไว้นิดนึงแล้วกัน เอาเป็นว่า ............ กาลครั้งหนึ่ง นานมาแล้ว (คือ นานประมาณ 2 ปีที่แล้วอ่ะนะ)  .............. 

ฉั้นและแฟนตัดสินใจจะแต่งงานและจดทะเบียนสมรสกัน ฉั้นก็ทำเหมือนหลายๆคนนั่นแหละ ที่มาอยู่ก่อนแล้วค่อยมาดำเนินการที่หลัง เพราะคำว่า 'มาบราซิล ไม่ต้องใช้วีซ่า' นี่แหละเป็นเหตุ แต่โชคดีที่เช็คมาก่อนว่าต้องใช้อะไร เตรียมอะไรบ้างในการจดฯ เอกสารที่สำคัญที่สุดก็คือ เอกสารรับรองความเป็นโสด ของทั้งสองฝ่าย ซึ่งเท่าที่รู้เราสามารถ Download จากเว็บไซต์สถานทูตได้ แต่ปัญหามันไม่ได้อยู่ที่เรื่องเอกสารอย่างเดียว แต่มันยังอยู่ที่เรื่องเวลาที่จะต้องใช้ และเอกสารที่ต้องดำเนินการเปลี่ยนหลังจากสมรสแล้วอีก ซึ่งก็มีผลไปถึงว่าเราอาจต้องไปๆกลับๆระหว่างไทย-บราซิล อีกซักกี่รอบถึงจะเสร็จสมบูรณ์ก็ไม่รู้ อย่างกรณีของฉั้น เราเริ่มดำเนินการตอนที่เราสองคนยังอยู่เมืองไทยอยู่ จึงเริ่มงกๆเงิ่นๆงงๆตั้งแต่การขอเอกสารรับรองความเป็นโสด สำหรับฉั้น ซึ่งเป็นคนไทย อยู่ในไทย ก็ไปขอจากอำเภอ ใช้เอกสารที่จำเป็นในการยื่นขอ เช่น ทะเบียนบ้าน, บัตรประชาชน สำหรับแฟนซึ่งเป็นบราซิลเลี่ยนอยู่ในไทยก็ Download จากเว็บไซต์สถานทูตของเค้า Download มาก็จะเป็นภาษาโปรตุกีซตามระเบียบ ก็ต้องเอาไปแปลเป็นอังกฤษก่อนซึ่งแฟนฉั้นแปลเองได้ก็แปลเองเลย เสร็จก็เอาไปยื่นให้สถานทูตบราซิลในไทยเพื่อรับรองความถูกต้องของเอกสารและการแปล โดยต้องยื่นไปพร้อมกับ Copy Passport ตามปกติ หรือทางสถานทูตบราซิลอาจขอเอกสารอื่นๆเพิ่มเติมเป็นกรณีพิเศษอีกก็มีเหมือนกัน นั่นก็เป็นเรื่องที่แฟนเราต้องเป็นคนจัดการ เบ็ดเสร็จใช้เวลารอประมาณ 1-2 อาทิตย์ได้ จนกว่าเอกสารจะได้การรับรองว่าถูกต้องอย่างเป็นการ ถึงจะเอาเอกสารของแฟนเราทั้งหมดนั้นไปแปลเป็นภาษาไทยอีกที ตามร้านแปลเอกสารที่ได้อนุมัติสามารถแปลและรับรองการแปลถูกต้องจากกระทรวงการต่างประเทศ (ไม่งั้นต้องไปดำเนินการที่กรมการกงสุลแทนนะ ถูกกว่าแต่ใช้เวลานานกว่า) ถึงจะเป็นอันเสร็จขั้นตอน "การเตรียมเอกสาร" 

หลังจากเตรียมเอกสารและแปลมาเรียบร้อย ก็ถึงจะจูงมือกันไปอำเภอหรือสำนักงานเขต(ไหนก็ก็ได้)เพื่อไปสู่ขั้นตอน "การจดทะเบียนสมรส" ขั้นตอนนี้ คุ้นๆว่า แฟนเราจะต้องมี Bank Statement หรือ Slip เงินเดือน แนบไปด้วยเพื่อรับรองรายได้ของเค้าด้วยนะ กรณีฉั้น ไม่ได้จดฯในไทย แต่มาจดฯที่สถานทูตไทยในบราซิล (เพราะก่อนหน้านั้นไปอยู่นิวซีแลนด์กันมาก่อน เอกสารก็เลยถูกหอบหิ้วเดินทางไปมาอยู่นานพอสมควร) จดที่บราซิลเสร็จก็ได้แค่ทะเบียนสมรสฉบับภาษาไทยมา ก็ต้องหิ้วทะเบียนสมรสที่ได้จากสถานทูตไปสู่ขั้นตอน "การเปลี่ยนแปลงหรือ Update เอกสาร" ต่อไป ซึ่งขั้นตอนนี้นี่เองที่ต้องบินกลับมาทำที่เมืองไทย เอาทะเบียนสมรสไป ดำเนินการแจ้งเปลี่ยนนามสกุล กับคำนำหน้าชื่อจากนางสาวเป็นนาง ในทะเบียนบ้าน ที่สำนักงานเขตที่ฉั้นมีชื่ออยู่ แล้วถึงจะเปลี่ยนบัตรประชาชนใหม่ (โดยจะได้ใบเหลืองมาก่อน ตัวจริงต้องรอมารับภายหลัง)  ฉั้นมีเวลาแค่ 2 อาทิตย์เท่านั้นในการดำเนินการขั้นตอนนี้ให้เสร็จ แถมดันมีปัญหาว่าสถานทูตไทยในบราซิลดันไม่แจ้งมาที่กงสุลไทยให้รับทราบว่าเราสองคนสมรสกันแล้วสำนักงานเขตก็เลยหาข้อมูลเราในระบบไม่เจอ ความยุ่งยากบังเกิดอีก แฟนฉั้นเลยต้องมาที่เขตเพื่อมาเซ็นยืนยันให้อีกรอบในการรับรองและอนุญาตให้ฉั้นใช้นามสกุลเค้าได้ แล้วฉั้นเองก็ต้องขอให้เขตออกเอกสารพิเศษให้ฉั้นเพื่อระบุว่าฉั้นขอแจ้งเปลี่ยนจากนางสาว เป็น นาง อย่างถูกต้องตามกฏหมายใหม่ เพราะสรุปว่าใบทะเบียนสมรสที่ออกให้โดยสถานทูตที่เราหิ้วมา ระบุแค่ว่าเราสองคนสมรสกันแล้ว แต่ไม่มีรายละเอียดอื่นๆ เช่น จะใช้นามสกุลอะไร ใช้นางสาวหรือนาง ฯลฯ แนบมาด้วยเลย ไอ้เราก็ไม่รู้ ไม่เคยจดฯมาก่อนนี่นา ยุ่งยากดีมั้ยล่ะ!!! ฉั้นวุ่นวายอยู่่ที่เขตเป็นนานสองนานและหลายวันอยู่ ติดต่อกลับมายังสถานทูตไทยในบราซิลก็ไม่ได้ เพราะเวลาต่างกันเป็นวัน และติดต่อสถานทูตก็รู้ๆกันอยู่!! ฉั้นคุยกับพนง.ในเขตเกือบทุกคนจนเค้าจำหน้าฉั้นได้หมด ขอความช่วยเหลือไปถึงหัวหน้าเขตนู้นนนนน วิงวอนขอให้ช่วยทำยังไงก็ได้ให้ใบทะเบียนสมรสฉบับนั้นมีผลอย่างเป็นทางการ ไม่งั้นทำอะไรต่อไม่ได้เลย แล้วมีเวลาแค่ 2 อาทิตย์ในการดำเนินการให้แล้วเสร็จก่อนนั่งเครื่องกลับบราซิล(ซึ่งถ้าทำเรื่องจดทะเบียนในเมืองไทยคงไม่เจอปัญหานี้) แต่สุดท้ายก็สำเร็จ เสร็จธุระกับทางเขต แต่ยังไม่หมดขั้นตอน จากนั้นฉั้นต้องเอาเอกสารที่ได้จากทางเขตไปทำพาสปอร์ตใหม่ ที่กองสัญชาติและนิติกรณ์ อาคารกรมการกงสุล ที่ตั้งอยู่ที่ถนนแจ้งวัฒนะ แล้วก็ต้องแปลเอกสารทั้งหมดเป็นภาษาอังกฤษ ทั้งทะเบียนสมรส ทะเบียนบ้าน ใบเกิด ใบเปลี่ยนชื่อ(ถ้ามี) ใบเปลี่ยนคำนำหน้าชื่อ ใบเปลี่ยนนามสกุล บัตรประชาชน ฯลฯ ซึ่งต้องเตรียมถ่ายเอกสารและจัดระเบียบเอกสารให้ดีเลยล่ะ เพราะใช้หลาย copy มาก ในการนำไปยื่นขอรับรองว่าเอกสารและการแปลนั้นถูกต้องนำไปใช้ในต่างประเทศได้ ซึ่งทั้งหมดก็ดำเนินการที่กรมการกงสุลนั่นแหละ ใช้เวลาในการยื่นขอรับรองเอกสารประมาณ 3 วัน แต่รวมแล้วเรียกว่านั่งรถแท็กซี่ตะลอนไปๆกลับๆระหว่างที่พัก สำนักงานเขต และกรมการกงสุล อยู่หลายต่อหลายรอบ เบ็ดเสร็จแบบฉิวเฉียด เส้นยาแดงผ่าแปด ทันกำหนดกลับบราซิลพอดิบพอดี ตั้งแต่ต้นจนจบสำหรับขั้นตอน นี้ก็ใช้เวลาประมาณ 2 อาทิตย์....ปาดเหงื่อกันเลยทีเดียว!! 

หลังจากกลับมาบราซิล ฉั้นก็ถึงเอาเอกสารทั้งหมดมาทำเรื่อง "ขอวีซ่าอยู่ถาวรในฐานะภรรยา" เอกสารทั้งหมดที่แปลมาเป็นภาษาอังกฤษ ต้องถูกแปลเป็นโปรตุกีซ อีกรอบ (จริงๆจะแปลจากเมืองไทยที่ร้านแปลเอกสารที่สถานกงสุลแล้วรับรองเผื่อมาเลยก็ได้นะ!!) เพื่อใช้ในการยื่นขอ ทะเบียนสมรสฉบับบราซิล แล้วจึงนำไปยื่นขอวีซ่าอยู่ถาวร แต่เพราะที่นี่ใช้ภาษาโปรตุกีซในการสื่อสารและดำเนินการ ที่สำคัญดูเหมือนพวกเค้าจะไม่ค่อยคุ้นกับกรณีชาวบราซิลแต่งงานกับคนต่างชาติด้วย เลยต่างคนต่างงง ทั้งเจ้าหน้าที่ราชการ และทั้งเรา เราเลยลงทุนจ้างเอเจนซีให้ดำเนินการให้! ซึ่งก็มีเรื่องให้ได้ปวดตับตามมาอีกหลายขั้นตอน มีเอกสารอื่นๆที่ต้องเซ็นอีกหลายต่อหลายฉบับ แต่สุดท้ายก็จบแบบแฮ้ปปี้เอ็นดิ้งนะ เพราะตอนนี้ถึงแม้ฉั้นจะยังไม่ได้วีซ่าถาวรอย่างเป็นทางการก็ตาม แต่ก็มีแสตมป์ไว้ในพาสปอร์ตว่าสามารถอยู่ที่นี่ได้อย่างถูกต้องตามกฏหมาย เบ็ดเสร็จรวมแล้วใช้เวลาเป็นปี ไม่เชื่ออย่าลบหลู่!!

เอาล่ะ คงไขข้อข้องใจสำหรับสาวๆบางคนได้บ้างไม่มากก็น้อย หรืออาจยิ่งข้องใจหนักเข้าไปใหญ่ พระเจ้า มันจะยุ่งยากไปป่าว??!! นี่แหละเลยเป็นที่มาของการเขียนโพสต์นี้ เผื่อบางคนที่กำลังตัดสินใจทำการใหญ่ จะได้วางแผนถูกว่าจะทำขั้นตอนไหน ที่ไหน อย่างไรดี ให้ง่ายและประหยัดเวลาได้มากที่สุด

สำหรับฉั้นแล้ว เวลาเราตัดสินใจจะทำอะไรแล้วคงไม่มีอะไรจะหยุดเราไว้ได้ เรื่องที่ยากที่สุดคือการเริ่มลงมือทำมากกว่า เพราะไม่รู้ว่าจะเริ่มนับ 1 ที่ตรงไหน ยังไงดี ขอบอกว่าการมีแฟนเป็นชาวต่างชาติมีเรื่องต้องทำใจหลายอย่างนะจ๊ะ ฝากไว้เป็น....อะไรดี .....เป็นอุทาหรณ์เหรอ?? เพราะนอกจากความยุ่งว่นวายเกี่ยวกับเอกสารทางราชการ เรื่องสวัสดิภาพและความปลอดภัยของตัวเราเองในต่างแดน ก็ยังมีเรื่องให้ต้องคิดทบทวนดีๆอีกว่า จะเกิดไรขึ้นถ้าเค้าต้องเดินทางไปประเทศอื่นที่เราอาจไม่ควรตามไปด้วย? หรือถ้าเค้าต้องไปประเทศอื่นที่เค้าไม่จำเป็นต้องใช้วีซ่าแต่เราต้องใช้? หรือถ้าเค้าต้องไปประเทศอื่นที่เค้าอาจจะใช้ชีวิตอยู่แค่ชั่วคราว? ที่สำคัญ เราควรทำยังไงถ้ายังไม่ได้เป็นสามีภรรยากัน!!?? สำหรับฉั้นเองก่อนตัดสินใจหนีตาม เอ้ย...ย้ายตาม!! ก็ยังต้องตรวจสอบตัวเองอีกด้วยว่าคุ้มมั้ยถ้าเราจะสละชีวิตของเราเพื่อจะติดตามคนที่เรารัก กว่าจะเจอประเทศที่เราคิดกันว่าเราน่าจะสามารถใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันได้อย่างมีอุปสรรคน้อยที่สุด เค้าและฉั้นต้องรอความลงตัวกันเป็นปี อยู่ห่างกันเป็นนานสองนาน กว่าจะได้เริ่มออกเดินทางตามหาหัวใจ (ฮิ้วววว!! ^^) การต้องตัดสินใจลาออกจากงาน ละทิ้งภาระหลายๆอย่าง เพื่อเตรียมตัวเดินทางไปใช้ชีวิตอยู่ต่างแดน มันไม่ใช่เรื่องง่ายนะ ซึ่งอาจไม่เหมือนบางคนที่อาจจะไม่มีภาระอะไรเลย ฉั้นต้องลาออกจากงาน ประกาศขายรถ(แล้วกว่าจะขายได้ เล่นเอาเหนื่อย) ต้องใช้หนี้บัตรเครดิต หนี้ค่าโทรศัพท์ หนี้อะไรก็ตามให้หมด ต้องแจ้งบริษัทประกันที่ทำประกันชีวิตไว้ว่าจะย้ายที่อยู่ ปิดบริการมือถือ ยกเลิกโทรศัพท์ ยกเลิกอินเตอร์เน็ต ปิดบัญชีธนาคารบางธนาคาร เช็คและเตรียมตรวจสอบบัญชีเงินฝาก เงินลงทุน เพื่อเปิดบริการใช้งานทางอินเตอร์เน็ต ต้องวางแผนว่าจะดูแลแม่และครอบครัวยังไงเพื่อไม่ให้เค้าคิดว่าฉั้นทิ้งหน้าที่ความรับผิดชอบไปเฉยๆ จะต้องดูแลตัวเองยังไงในต่างแดน แล้วถ้าความรักมันเกิดไม่สมหวังอย่างที่คิดจะเดินทางกลับยังไง เอาเงินที่ไหนซื้อตั๋วเครื่องบิน จะปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตตัวเองยังไง ถ้าไม่มีงานไม่มีเงินเดือนที่หาได้เอง ไม่มีเพื่อนฝูงและอยู่ห่างไกลครอบครัว และหนทางข้างหน้าจะเจออะไรบ้าง ความอดทนจะมีมากพอรึป่าว โดยเฉพาะไปอยู่ในประเทศที่ไม่ได้ใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาหลักหรือภาษาที่สอง แล้วแฟนเราจะช่วยเหลือเราได้มากแค่ไหน และอีกมากมายหลายคำถาม  

ไม่มีเส้นทางใดที่โรยด้วยกลีบกุหลาบ สำหรับฉั้น การมาที่นี่จึงถือเป็นความเสี่ยงอยู่เหมือนกัน แต่การลงทุนคือความเสี่ยง!! จึงต้องอาศัยทั้งความพร้อมทั้งร่างกายและจิตใจ อาศัยเวลา อาศัยความรักและความมั่นใจ อาศัยการช่วยเหลือเกื้อกูล ดูแล เอาใส่ใจ อาศัยความอดทน และอาศัยเงินด้วย(สำคัญที่สุด) การมาบราซิล โดยไม่ต้องใช้วีซ่า ในความคิดฉั้นมันจึงดีแค่สำหรับตอนมาเที่ยว ที่สามารถจองตั๋วเครื่องบินแล้วแพ็คกระเป๋ามาได้เลย แต่การมาอยู่ที่นี่นั้นเป็นอีกเรื่องที่ไม่อยากให้ใครก็ตามประมาท มาโดยไม่มีแผนสำรอง เพราะอาจต้องหอบกระเป๋ากลับบ้านอย่างไม่มีแผนสำรองเหมือนกัน แต่อย่างที่บอก ถ้าไม่มีภาระอะไรให้ต้องห่วงหน้า พะวงหลังแล้วละก็ 'การมาบราซิล โดยไม่ต้องใช้วีซ่า' ก็คงทำให้ชีวิตหลายๆคนที่รักการท่องเที่ยว รักการหาประสบการณ์ และคนที่มีความรัก ง่ายขึ้นอีกโขเลยทีเดียว  

แต่ถ้าถามตัวเองว่าถ้าย้อนเวลาได้จะทำเหมือนเดิมรึป่าว คำตอบคือ แน่นอน ฉั้นจะทำเหมือนเดิม และตัดสินใจเหมือนเดิม เพราะมาแล้ว แต่งงานแล้ว จดทะเบียนแล้ว ชีวิตตอนนี้ไม่มีอะไรที่ผิดหวังซักนิดเดียว :)