ไม่น่าเชื่อว่าการหาที่อยู่ในเซาเปาโล จะยากเย็นแสนเข็ญขนาดนี้ นี้ขนาดมี Agency คอยช่วยเหลือยังรู้สึกว่ายากแสนยาก ไม่ได้เป็นเพราะไม่มีอพาร์ตเม้นท์ดีๆให้เลือก แต่เป็นเพราะเหตุผลร้อยแปดพันเก้า เช่นเรื่องห้องเล็กไป ตึกใหญ่ไป หรือห้องใหญ่ไป ตึกเก่าไป หรือไม่ก็ อยู่ไกลไป แพงเกินไป และอีกต่างๆนานา ซึ่งจนแล้วจนรอด ดูไปประมาณกว่า 23 คอนโด และไม่ถูกใจซักห้อง มันเป็นไปได้ยังไงที่ไม่มีคอนโดไหนใน 23 ห้องนั้นถูกใจตามความต้องการ ไม่ใช่เพราะเราเรื่องมากเกินไปแน่นอน ฉั้นมั่นใจว่ามันต้องมีเหตุผลบางอย่าง เกิดขึ้นด้วยความจงใจ!!
ตั้งแต่เราเดินทางมาถึง เซา เปาโล ข้าวของเครื่องใช้ที่ขนมาด้วย ยังคงอยู่ในเรือ ค่อยๆลอยตามมา ผ่านทีละมหาสมุทรไปเรื่อยๆ แต่เรายังมีเวลารอได้ เพราะเรายังไม่มีที่อยู่เป็นของตัวเอง ระหว่างที่พักอาศัยอยู่กับ พ่อกะแม่คุณแฟบ ฉั้นก็เริ่มออกตระเวนหาที่อยู่ โดยมีบริษัท BR Expat เป็นตัวแทนพาตระเวนดูย่านที่พักอาศัยดีๆใกล้แหล่งธุรกิจ เพื่อดูว่าที่ไหนที่เราจะอยากอยู่ และให้คำแนะนำ เช่น ย่าน Villa Nova (วิลล่า นอว่า), Moema (โมเอม่า), Itaim(อิตาอิง) ที่เป็นย่านธุรกิจ และใกล้ที่ทำงานคุณแฟบ สะดวกและไม่มีขโมยขโจนชุกชุม เราจึงเลือกที่จะเริ่มตระเวนหาในแหล่งเหล่านี้ก่อน
เราเริ่มวันแรกด้วยการตระเวนดู 5 อพาร์ทเม้นภายใน 1 วัน ฉั้นมีความหวังเต็มเปี่ยม ว่ายังไงต้องชอบซักที่ล่ะ แอบกังวลด้วยซ้ำว่าถ้าได้ที่อยู่เร็ว ต้องรออีกนานเท่าไรกว่าข้าวของเครื่องใช้จะเดินทางมาถึง! เราตั้งใจจะดูคอนโดที่ตกแต่งพร้อมเข้าอยู่ หรือ Fully Furnished เพราะเราไม่มีเฟอร์นิเจอร์ เรามาแต่ตัวและของแต่งบ้านเล็กๆน้อยๆ ตัวแทนของ BR Expat มีหน้าที่มารับฉั้นที่บ้านและติดต่อ Realtors หรือนายหน้าอีกทีเพื่อให้พาเข้าไปดูห้อง เริ่มต้นที่แรกจึงเป็นคอนโดแบบ กึ่ง Fully Furnished ตั้งอยู่บน ถนน Rocio - Villa Olympia ตึกใหญ่โต โอ่โถง 3 หลัง ตั้งอยู่ในบริเวณเดียวกัน ตรงกลางมีสวนดอกไม้สวยงามตั้งประดับอยู่ อากาศดีๆลมพัดเย็นๆ ลงมานั่งเล่นบริเวณนี้คงดีไม่น้อย เราเดินผ่านเข้าประตูคอนโด ไฮโดรลิค 2 ชั้น ที่ควบคุมโดย Security Guard 24 ชั่วโมง ซึ่งเป็นมาตรฐานเดียวกันทุกคอนโด เดินตรงไปยังตึกในสุด ขึ้นลิฟท์ปุ๊ป ลิฟท์ก็ไปจอดหน้าประตูห้องปั๊บ เปิดประตูเข้าไปก็เจอห้องรับแขกเล็กๆ ห้องครัวเล็กๆ ห้องนอนเล็กๆ 3 ห้อง ฉั้นเกือบจะประทับใจ แต่....ดูจากขนาดห้องแล้วออกจะไม่เหมาะสมกับตึกหลังเบ้อเริ่มเทิ่ม เฟอร์นิเจอร์ก็แสนจะธรรมดาและไม่เค้าชุดกัน โต๊ะสีนึง โซฟาอีกสีนึง ระเบียงที่ขึงรอบไว้ด้วยตะข่ายกึ่งลูกกรง จริงๆแล้วโดยรวม เมื่อเดินดูจนรอบๆ ทั้งห้อง Fitness ซาวน่า และสระว่ายน้ำ ต่างก็ดูดีใช้ได้ แต่เมื่อยังไม่ถึงเวลาตัดสินใจ เราจึงเดินทางต่อไปยังคอนโดถัดไปย่าน Moema หลังนี้สวยน้อยกว่าหลังที่แล้วหน่อย และดูเก่ากว่า คอนโดแบบ Duplex มี 2 ชั้น ห้องรับแขกขนาดใหญ่โตโอ่โถง ห้องครัวก็ใหญ่แต่ดูเก่าๆ พิลึก เดินขึ้นชั้นสอง เริ่มดูน่ากลัว ตกแต่งข้าวของเครื่องใช้ เช่น อ่างน้ำ ก๊อกน้ำ ประตู หัวเตียง สไตล์เก่าๆ ดูเชยๆ ในอาคารเดียวกันมีอีกห้องที่เราแวะไปดู ซึ่งก็ไม่ต้องบรรยายมาก เพราะทั้งเก่าและชำรุดทรุดโทรมไปบ้าง ราคาพอๆกัน ถึงแม้เจ้าของบอกว่าจะซ่อมแซมทุกสิ่งทุกอย่างให้ แต่ฉั้นก็ยังไม่ประทับใจ เราจึงยังคงตระเวนหากันต่อไป
หลังจากที่ฉั้นยังไม่ตกลงปลงใจกับ 5 คอนโดในวันแรก วันที่สองของการตระเวนจึงเกิดขึ้นพร้อมกับอีก 5 คอนโด เหมือนเดิม..เริ่มจาก Villa Nova ไป Moema และเลยไป Itaim คอนโด เก่าบ้าง ใหม่บ้าง แพงบ้าง แพงเกินไปบ้าง(แต่ “ถูกบ้าง” นี่ไม่มีนะ) ตกแต่งบ้าง ไม่ตกแต่งบ้าง แต่มันก็ยังไม่ถูกใจ เพราะถ้าเก่า ก็เข้าขั้นเก่ามากและชำรุดทรุดโทรม ถ้าใหม่ก็ใหม่และแพงมากๆ ส่วนถ้าตกแต่ง ก็มีทั้งตกแต่งแบบน่าเกลียดบ้างหรือไม่ก็ตกแต่งดีแต่แพงเกินไปบ้าง ณ จุดนี้ ฉั้นเริ่มสับสน ...ไม่ใช่เลือกไม่ถูก... แต่ความรู้สึที่ขัดแย้งในหัวตัวเองมันบอกว่า เซา เปาโล ไม่น่าจะไม่มีคอนโดที่พอเหมาะพอดีให้ดู และคำตอบที่ได้รับจากบริษัท BR Expat คือ ที่นี่เมืองใหญ่ หากไม่เจาะและเสาะหาในย่านใดย่านหนึ่ง เราก็จะไม่พบสิ่งที่ดีที่สุด บวกกับข้อแม้นึงของการหาที่อยู่ที่นี่ก็คือ ต้องดูดีๆ เพราะไม่แน่บางทีคอนโดดีๆอาจอยู่ใกล้แหล่งสลัมโดยที่เราไม่รู้ ซึ่งเรื่องความปลอดภัยสำหรับการอาศัยอยู่เมืองนี้ ต้องมาเป็นอันดับต้นๆด้วย แต่ยังไง ฉั้นก็ยังค่อนข้างงง เพราะหลังจากผ่านไป 3 วัน 15 คอนโด สิ่งที่ดีที่สุด ก็ยังไม่ถูกค้นพบ และเรากลับเริ่มต้องขยายพื้นที่ในการตระเวนหาไปในย่านอื่นๆ เช่น Panamby, Alto da Boa Vista และ Campo Belo ซึ่งไกลออกไปจากย่านธุรกิจเล็กน้อยและเป็นโซนไม่ค่อยคุ้นเคย
อาการต๊อแต๊ เริ่มเกิด!!! ฉั้นเริ่มเหนื่อยกับการตระเวนดู เราจึงเริ่มขบวนการ “หาเองโดยไม่พึ่งพาใคร” โดยมีคุณพ่อคุณแฟบผู้แสนใจดีเป็นแรงผลักดัน ชายสูงวัยอายุ 70 กว่าๆเดินท่อมๆสอบถามหาคอนโดให้เช่าในย่าน Higienopolis (ที่ที่เรามาอาศัยบ้านพ่อกะแม่อยู่นั่นเอง ย่านนี้จริงๆแล้วถือเป็นโซนพักอาศัยที่ดีที่สุดย่านนึงเลยทีเดียว เป็นแหล่งคอมมิวนิตี้ของชาวยิว ที่มาตั้งรกรากตั้งแต่สมัยสงครามโลกนู้น ถือเป็นย่านที่ปลอดภัยและมีระดับ มีร้านอาหารดีๆหลายแห่ง มีห้างหรูตั้งอยู่ และมีร้านเบอร์เกอรี่แสนอร่อยใกล้บ้าน พ่อจึงอยากให้เราพักอยู่แถวนี้ด้วยกัน ถึงแม้มันจะไกลจากที่ทำงานคุณแฟบโขอยู่) พ่อเดินถามไปเรื่อยๆ ทีละหลัง ทีละหลัง จนเจอคอนโดเล็กๆหลังนึง มีห้องว่างราคาไม่แพงมาก(ถ้าเทียบกับที่อื่นๆที่ดูมา) ด้วยความท้อแท้และเกือบหมดแรง เราจึงตัดสินใจว่า เราจะอยู่ที่นี่ล่ะ คุณแฟบอาจต้องยอมขับรถฟันฝ่ารถติดวันละชั่วโมง ในทั้งขาไปและขากลับทุกวัน เราตัดสินใจแจ้งกับบริษัท BR Expat ว่าเราจะขอตระเวนดูกับเค้าอีกครั้ง เป็นครั้งสุดท้าย หากเรายังตัดสินใจไม่ได้ เราจะเลือกอยู่ที่คอนโดย่าน Higienopolis
ทันทีทันใด เราก็ได้ตัวเลือกโผล่มาอีก 5 คอนโดอย่างรวดเร็ว ถึงแม้จะกระเถิบออกไปในโซนไกลนิดนึงจากโซนเดิมที่เราตั้งใจ แต่คราวนี้ ดูเหมือนทั้งราคาค่าเช่า ขนาด และหน้าตาคอนโดดูไม่เลวและสมเหตุสมผลขึ้นมากทีเดียว เรื่องแปลกที่สังเกตุได้อย่างนึงก็คือ พอเรามีทางเลือกอื่นขึ้นมา เค้ากลับสามารถควานหาตัวเลือกดีๆมาให้เราได้อยู่เหมือนกัน แต่ทำไม..มันไม่เกิดขึ้นตั้งแต่ช่วงแรกๆ!! และในที่สุด ก็ถึงเวลาอันควรที่จะต้องตัดสินใจ ถึงแม้วันที่สี่ของการตระเวนหา เราจะได้ตัวเลือกที่ถูกใจขึ้นแต่ก็ยังคงมีอะไรบางอย่างชวนให้ลังเล และสุดท้ายเราก็จำต้องตัดสินใจว่าเราจะอยู่ในย่าน Higienopolis อาจเพราะเรื่องราคาค่าเช่า เรื่องความปลอดภัย และเรื่องความสะดวกในการใช้ขีวิตในย่านนี้ แต่ที่น่าสัเกตุกว่านั้นอีก ดูเหมือน BR Expat จะเริ่มรู้ตัวว่าเค้ากำลังจะเสียดิวทางการค้าอย่างแน่นอนแล้ว เค้าจึงโทรกลับมาอีกครั้งว่า เค้าได้ค้นพบคอนโดอีก 3 คอนโด ที่อยากให้ไปดูอย่างด่วน! คิดว่าน่าจะถูกใจเราแน่นอน ...ไม่มีอะไรจะเสีย...คุณแฟบกับฉั้นจึงนัดไปดูด้วยกันในวันเสาร์ที่จะถึงทันที
อืมม..มันดีจริงๆด้วย คอนโดย่าน Brooklin ถนน Guararapes (กวาราราปปิ้ส) ตึกก็สวย ขนาดของห้องก็ดี ความสะดวกสบายก็ใช้ได้ ราคาก็พอรับไว้ ที่สำคัญใกล้ที่ทำงานคุณแฟบเอามากๆ กอรปกับเหตุผลบางประการ และเหตุการณ์บางอย่าง ที่ทำให้จนแล้วจนรอด คอนโดย่าน Higienopolis ก็ไม่พร้อมให้เราเข้าอยู่ เหมือนมีอะไรมาดลบรรดาล เราตัดสินใจในวันนั้นทันทีว่า เราชอบที่นี่ล่ะและจะตกลงใจ
หลังจากผ่านไปหนึ่งเดือนเต็มๆอย่างไม่น่าเชื่อ ก็ถึงเวลาสิ้นสุดซักทีกับการพักอาศัยอยู่บ้านที่ไม่ใช่บ้านตัวเอง ถึงแม้จะมีแม่ที่คอยดูแลเอาใจใส่และทำกับข้าวให้กิน พ่อที่แสนใจดีและคอยช่วยเหลือทุกอย่าง แถมพี่ชายสุดหล่อ(ของคุณแฟบ)ที่แวะเวียนมาให้ได้แอบชื่นตาชื่นใจ ชุ่มปอดเล่นๆอยู่เป็นประจำ ^^ แต่ก็ไม่ได้ช่วยให้ความทรมานของการอยากมีพื้นที่ส่วนตัวของเราและอาการอดทนอยู่กับสัมภาระของตัวเองที่มีเพียงแค่กระเป๋าเดินทาง 6 ใบ ที่บรรจุแค่เสื้อผ้าและคอมพิวเตอร์หนึ่งตัว ในเวลาหนึ่งเดือนที่ผ่านมา ลดน้อยลงเลย
หลังจากได้เลือกที่อยู่แล้ว ก็ขอถอนหายใจยาวๆหนึ่งทีเพื่อแตรียมพร้อมกับการทำสัญญาเข้าอยู่ และเมื่อมีเวลาให้หายใจเราก็เริ่มทบทวนเหตุการณ์ ว่าทำไมอะไรๆถึงใช้เวลานานและยากเย็นขนาดนี้กะอีแค่หาบ้านอยู่ คิดแล้วคิดอีก จนเจอคำตอบที่ต้องการเมื่อเราขอ Quotation จากบริษัท BR Expat เพื่อดูว่ารายละเอียดค่าใช้จ่ายที่เกิดขึ้นทั้งหมดมันเท่าไร ยังไง การตระเวนเยี่ยมชมย่านที่พักอาศัย การตระเวนดูคอนโดกว่า 23 หลัง รวมทั้งการพาฉั้นไปซิตี้ทัวร์ด้วย รวมแล้วเบ็ดเสร็จ “แพง” จนแทบหงายหลังตึง! เค้าชาร์จค่าดูคอนโดตามจำนวนหลัง นั้นหมายความว่า ยิ่งดูมากเค้ายิ่งได้มาก นี่ถ้าเราไม่มีตัวเลือกอื่นไว้สำรอง เราก็ยังจะต้องใช้เวลาตะเวนหาไปเรื่อยๆ โอ้ว...แม่เจ้า นี่มันปล้นกันชัดๆ!! ความผิดหวังเกิดขึ้นทันที เมื่อรู้สึกเหมือนโดนหลอกและโดนล้อเล่นกับความรู้สึกอย่างแรง เป็นไปได้ว่าเราอาจคิดมากเกินไป แต่เมื่อเกิดความรู้สึกแบบนั้นซะแล้วก็ยากเกินจะแก้ เราตัดสินใจจัดการเรื่องค่าใช้จ่ายเสร็จสับและยกเลิกที่จะใช้บริการกับบริษัทนี้ต่อ ซึ่งสิ่งที่ยังคงค้างอยู่ก็คือ คลาสเรียนภาษาโปรตุเกสของฉั้นเอง แต่ถึงจุดนี้ ให้ทำใจเรียนกับเค้าคงไม่ไหว จึงเรียนแจ้งขอบคุณอย่างสุดซึ้งสำหรับบริการที่มีให้ตลอดมาและแจ้งเป็นนัยๆว่าเราจบกันเพียงเท่านี้.......สวีดัส สวัสดี!! และตั้งหน้าตั้งตารอเข้าอยู่บ้านใหม่อย่างใจจดใจจ่อต่อไป
