นึกถึงสมัยตอนเจอแฟบใหม่ๆ แฟบเคยบอกว่า แฟบหลงรักเมืองไทย และมีความสุขมากที่ได้อยู่เมืองไทย...และผู้หญิงไทยคือผู้หญิงที่สวยที่สุดในโลก... และแน่นอนแฟบต้องบอกว่าฉั้น “สวย”! ^^ คริ คริ วันนี้เราโยกย้ายข้ามทวีปมาอยู่บราซิล บ้านเกิดของแฟบเอง ถือเป็นโอกาสของฉั้นที่จะได้มาสัมผัสความแตกต่างทางวัฒนธรรม ความเป็นอยู่ ผู้คนและความเป็นจริงในอีกซีกโลกหนึ่ง....ที่ไม่เคยรู้และไม่เคยเห็นมาก่อน ฉั้นจึงพยายามเก็บทุกรายละเอียดไม่เว้นแม้แต่ สาว บราซิลเลี่ยน ที่คันปากอยากเล่าจริงๆ
ลักษณะหน้าตาของหนุ่มสาวบราซิลแท้ๆ ก็คือ ผิวเข้ม หน้าคม ผมดำ เหมือนชาวเม็กซิกัน โปรตุเกส สเปน เชื้อสายดั้งเดิมจริงๆ คือ ชนเผ่าอินเดียนแดง(ไม่ใช่อินเดีย แบบอาบังขายถั่วนะ!) ถ้าลูกครึ่งก็ผสมอิตาเลี่ยนและเยอรมันเป็นส่วนใหญ่ ผิวขาว ตาสีน้ำตาล และผมสีน้ำตาลแดงประกายทอง แต่หากมีเชื้อสายยิว ก็จะผิวขาวจัด ตาคมโต ตาและผมมีสีน้ำตาลเข้มหรือสีดำ แล้วก็มีลูกครึ่งญี่ปุ่นกะอาฟริกัน ด้วย มีคนบอกว่า ที่นี่ใครๆก็เป็นบราซิลเลี่ยนได้ เพราะความผสมปนเปของหลายเชื้อชาติ
คนที่นี่ทักทายด้วยการจูบหรือการคิสเบาๆที่แก้ม 2 ครั้ง “ซ้ายขวา” ส่วนใหญ่ใช้วิธีแก้มแนบแก้มแล้วอาศัยทำเสียงจูบเอาเองมากกว่าจะจูบจริงๆ แรกๆฉั้นก็ทำไม่เป็น ขวยเขินมากมาย ต้องอาศัยการฝึกอยู่นานเหมือนกัน ที่บราซิล การคิสแบบนี้เรียกว่า Beijo (เบโชว) ไม่ว่าจะเจอกันหรือการร่ำลา สำหรับบราซิลเลี่ยน Beijo เท่านั้นที่ครองโลก! แต่นี่ไม่รวมจูบจริงจังดูดดื่มที่มีให้เห็นเป็นว่าเล่น ตามคลับตามบาร์ ตามที่สาธารณะ และในละครทีวีนะ อันนั้นจูบจริง!!
ฉั้นได้เริ่มออกงานสังคม พบปะทักทายกับสาวๆบราซิลเลี่ยนที่ทำงานบริษัท Expat ที่เราใช้บริการอยู่! ก็ได้รู้มาว่า สาวๆบราซิลเลี่ยน นี่นอกจากจะพูดเจื้อยแจ้ว ท่าทางมั่นใจ ฉะฉาน ไม่เกรงและไม่กลัวใครแล้ว เรื่องดูแลตัวเองถือเป็นเรื่องจริงจัง “บิกินี่” ที่เป็นที่คลั่งใคล้ ทำให้สาวๆต้องดูแลเรือนร่างเป็นพิเศษ "เสื้อผ้า รองเท้า กระเป๋า และเครื่องประดับ" ก็เป็นที่คลั่งใคล้แบบสุดๆ ผู้คนที่นี่ถ้าเป็นพวกที่มีรสนิยมดีๆแล้วละก็ ลงทุนไม่อั้น นอกเหนือจากแบรนด์นอก เช่น Louis Vuitton, Gucci และอื่นๆ แบรนด์ดังๆของ Brazil เองก็ขึ้นชื่อและเป็นที่นิยม เช่น Santa Lola, Lenny e Cia, Arreezo, Copodarte ที่ราคาแพงหูฉี่และคุณภาพก็ดีไม่ยิ่งหย่อน และยังมี Shoes Stock ร้านรองเท้าขนาดไหญ่ คนแน่นเอี๊ยด มีให้เลือกเป็นพันๆคู่ ทุกราคา ทุกขนาด ทุกดีไซน์ ลูกค้าที่มาที่นี่บางทีมาเหมากลับไปเป็นสิบๆคู่เลยก็มี คิดแล้วยังแอบยังอดใจไม่ไหว...
เรื่อง “ทำผม ทำเล็บ และทำบราซิลเลี่ยนแวกซ์” ก็ไม่แพ้ ธุรกิจร้านเสริมสวยที่นี่ขายดิบขายดีเป็นเทน้ำเทท่า เกือบทุกคนที่ต้องเข้าร้านไปทำผม ทำเล็บ ทำแวกซ์ ทุกอาทิตย์ ขนาดเด็กประถมเล็บสั้นกุดยังอุตส่าห์เข้ามาทำเล็บอ่ะ (สนนราคาประมาณ 14-20 R$(รีอายส์) หรือประมาณ 250-400 บาท สำหรับเล็บมือ และประมาณ 20-30 R$(รีอายส์) หรือประมาณ 400-600 บาท สำหรับเล็บเท้า ค่าสระไดรย์ผมหรือตัดผมตามร้าน ก็ประมาณ 30-50R$(รีอายส์) หรือประมาณ 500-1,000 บาท ส่วนบราซิลเลี่ยนแวกซ์นี่ไม่รู้ เพราะยังไม่เคยลอง) แถมใครไม่ทำจะถูกมองว่าไม่มีตังค์ซะด้วยนะ มิน่า ตอนมาถึง ใหม่ๆ โดนแม่คะยั้นคะยอให้ไปทำเล็บทำผมอยู่นั่น!!
และแล้วก็พบว่าแม่แฟบ นี่เองที่มีช่าง Delivery วันดีคืนดีเห็นช่างมานั่งทาเล็บให้แม่อยู่ในครัว แหล่มจริงๆ!! Nelsa คือช่างประจำของแม่ สาวบราซิลเลี่ยนแท้ๆ ตัวเล็กๆ หน้าคม ผิวค่อนข้างคล้ำ Nelsa รับทำเล็บตั้งแต่ต้นซอยยันท้ายซอย ตารางแน่นเอี้ยด แม่นัดทำเล็บตัวเองกับ Nelsa ทุกวันศุกร์บ่าย 2 วันดีคืนดีแม่ก็นัดให้ฉั้นด้วย แต่ได้เป็นคนสุดท้ายตอน 2 ทุ่มเพราะถือเป็นลูกค้าขาจร! พอ Nelsa มาถึง พ่อก็จัดการเตรียมโคมไฟ ผ้าขนหนูให้อย่างรู้งาน แม่เตรียมน้ำอุ่นสำหรับแช่นิ้ว ฉั้นแอบงง..ปนเกรงใจ Nelsa เริ่มลงมือ ตัดหนังด้านๆออกอย่างละเมียดและเริ่มทาแบบ French Manicure ที่ฉั้นชอบ แหม..คราวนี้สวยงามสมเป็นคุณนายฝรั่งจริงๆ จ่ายไป 15R$(รีอายส์) หรือ 270 บาท สบายใจทั้งแม่ทั้งฉั้น เพิ่งรู้ว่ามันดีอย่างนี้นี่เอง!!
มีเหมือนกันที่ Nelsa ไม่ว่าง วันนั้นแม่กระวนกระวายใจมาก จนต้องพากันไปทำเล็บที่ร้านแทน ที่ร้านคิดค่าทำเล็บมือ 18R$(รีอายส์) หรือประมาณ 324 บาท มาร้านทั้งทีฉั้นเลยตัดสินใจทำเล็บเท้าด้วย เพราะค่อนข้างทนสภาพไม่ได้อยู่เหมือนกัน สนนราคา 30R$(รีอายส์) หรือประมาณ 540 บาท แพงกว่า Nelsa เยอะเลยยย! ไหนๆก็มาจ่ายแพงขนาดนี้แล้วฉั้นเลยเลือกทาสีแดงแปร๋นมันซะเลย ช่างทำเล็บสองคน ทำเล็บมือหนึ่งคน เล็บเท้าอีกหนึ่งคน ฝีมือปราณีตสวยงาม ออกจากร้านจ่ายไปประมาณ 864 บาท เฮ้อออ.... Nelsa นะ Nelsa! -_-‘
ที่นี่ใครๆก็พูดถึง คำล้ำลือเรื่อง “แม่ผัวกับลูกสะใภ้” ที่มีมานานเนกาเล ว่าทั้งสองถือเป็นศัตรูคู่อาฆาต!! ทุกคนประหลาดใจอย่างมากที่เห็นฉั้นกะแม่สามีเข้ากันได้ อย่าว่าแต่ใคร ฉั้นเองก็ยังแอบแปลกใจ! แต่ที่ไม่แปลกใจก็คือ ก็แหงละ..คนที่นี่ไม่ได้เรียก “แม่สามี” ว่า “แม่” อย่างคนไทย เค้าเรียกชื่อกัน และเพราะสาวบราซิลเลี่ยนส่วนใหญ่ท่าทาง มั่นใจ ช่างพูด ช่างคุย เจื้อยแจ้ว ทำเล็บ แต่งหน้า ทำผม บางคนนุ่งสั้นและศัลยกรรมพลาสติก บวกกับความ(พยาม)เซ็กซี่ อารมณ์ฉุนเฉียวรุนแรงเข้าไป จึงยิ่งขัดแย้งกับความ Conservative หรือหัวโบราณ ของ “คุณแม่(สามี)” เกือบทุกคน จึงทำให้ความ “แร้งส์” เกิดขึ้น ณ จุดนี้เอง
เหตุผลว่าทำไม สาวไทยจึงสวยที่สุดในสายตาแฟบและฝรั่งอีกหลายคน….. อาจเป็นเพราะแฟบหัวโบราณ (รึป่าว?) หรือเพราะที่เล่ามาทั้งหมดกันแน่? สำหรับฉั้นแล้ว แม้สาวไทยจะขี้อาย พูดน้อย ขี้เกรงใจ รูปร่างหน้าตาอาจแพ้ฝรั่งไปบ้าง ความเซ็กซี่อาจสู้กันลำบาก แต่อ่อนหวานน่ารัก ละมุนละไม ตากหากที่เป็นเสน่ห์ของสาวไทย ที่ฝรั่งชาติไหนก็ทำไม่เป็น แม้กระทั่งตอนนี้ ฉั้นเองยังแอบคิดถึงสาวไทยและร้อยยิ้มพิมพ์ใจของคนไทยอยู่ทุกวัน
ลักษณะหน้าตาของหนุ่มสาวบราซิลแท้ๆ ก็คือ ผิวเข้ม หน้าคม ผมดำ เหมือนชาวเม็กซิกัน โปรตุเกส สเปน เชื้อสายดั้งเดิมจริงๆ คือ ชนเผ่าอินเดียนแดง(ไม่ใช่อินเดีย แบบอาบังขายถั่วนะ!) ถ้าลูกครึ่งก็ผสมอิตาเลี่ยนและเยอรมันเป็นส่วนใหญ่ ผิวขาว ตาสีน้ำตาล และผมสีน้ำตาลแดงประกายทอง แต่หากมีเชื้อสายยิว ก็จะผิวขาวจัด ตาคมโต ตาและผมมีสีน้ำตาลเข้มหรือสีดำ แล้วก็มีลูกครึ่งญี่ปุ่นกะอาฟริกัน ด้วย มีคนบอกว่า ที่นี่ใครๆก็เป็นบราซิลเลี่ยนได้ เพราะความผสมปนเปของหลายเชื้อชาติ
คนที่นี่ทักทายด้วยการจูบหรือการคิสเบาๆที่แก้ม 2 ครั้ง “ซ้ายขวา” ส่วนใหญ่ใช้วิธีแก้มแนบแก้มแล้วอาศัยทำเสียงจูบเอาเองมากกว่าจะจูบจริงๆ แรกๆฉั้นก็ทำไม่เป็น ขวยเขินมากมาย ต้องอาศัยการฝึกอยู่นานเหมือนกัน ที่บราซิล การคิสแบบนี้เรียกว่า Beijo (เบโชว) ไม่ว่าจะเจอกันหรือการร่ำลา สำหรับบราซิลเลี่ยน Beijo เท่านั้นที่ครองโลก! แต่นี่ไม่รวมจูบจริงจังดูดดื่มที่มีให้เห็นเป็นว่าเล่น ตามคลับตามบาร์ ตามที่สาธารณะ และในละครทีวีนะ อันนั้นจูบจริง!!
ฉั้นได้เริ่มออกงานสังคม พบปะทักทายกับสาวๆบราซิลเลี่ยนที่ทำงานบริษัท Expat ที่เราใช้บริการอยู่! ก็ได้รู้มาว่า สาวๆบราซิลเลี่ยน นี่นอกจากจะพูดเจื้อยแจ้ว ท่าทางมั่นใจ ฉะฉาน ไม่เกรงและไม่กลัวใครแล้ว เรื่องดูแลตัวเองถือเป็นเรื่องจริงจัง “บิกินี่” ที่เป็นที่คลั่งใคล้ ทำให้สาวๆต้องดูแลเรือนร่างเป็นพิเศษ "เสื้อผ้า รองเท้า กระเป๋า และเครื่องประดับ" ก็เป็นที่คลั่งใคล้แบบสุดๆ ผู้คนที่นี่ถ้าเป็นพวกที่มีรสนิยมดีๆแล้วละก็ ลงทุนไม่อั้น นอกเหนือจากแบรนด์นอก เช่น Louis Vuitton, Gucci และอื่นๆ แบรนด์ดังๆของ Brazil เองก็ขึ้นชื่อและเป็นที่นิยม เช่น Santa Lola, Lenny e Cia, Arreezo, Copodarte ที่ราคาแพงหูฉี่และคุณภาพก็ดีไม่ยิ่งหย่อน และยังมี Shoes Stock ร้านรองเท้าขนาดไหญ่ คนแน่นเอี๊ยด มีให้เลือกเป็นพันๆคู่ ทุกราคา ทุกขนาด ทุกดีไซน์ ลูกค้าที่มาที่นี่บางทีมาเหมากลับไปเป็นสิบๆคู่เลยก็มี คิดแล้วยังแอบยังอดใจไม่ไหว...
เรื่อง “ทำผม ทำเล็บ และทำบราซิลเลี่ยนแวกซ์” ก็ไม่แพ้ ธุรกิจร้านเสริมสวยที่นี่ขายดิบขายดีเป็นเทน้ำเทท่า เกือบทุกคนที่ต้องเข้าร้านไปทำผม ทำเล็บ ทำแวกซ์ ทุกอาทิตย์ ขนาดเด็กประถมเล็บสั้นกุดยังอุตส่าห์เข้ามาทำเล็บอ่ะ (สนนราคาประมาณ 14-20 R$(รีอายส์) หรือประมาณ 250-400 บาท สำหรับเล็บมือ และประมาณ 20-30 R$(รีอายส์) หรือประมาณ 400-600 บาท สำหรับเล็บเท้า ค่าสระไดรย์ผมหรือตัดผมตามร้าน ก็ประมาณ 30-50R$(รีอายส์) หรือประมาณ 500-1,000 บาท ส่วนบราซิลเลี่ยนแวกซ์นี่ไม่รู้ เพราะยังไม่เคยลอง) แถมใครไม่ทำจะถูกมองว่าไม่มีตังค์ซะด้วยนะ มิน่า ตอนมาถึง ใหม่ๆ โดนแม่คะยั้นคะยอให้ไปทำเล็บทำผมอยู่นั่น!!
และแล้วก็พบว่าแม่แฟบ นี่เองที่มีช่าง Delivery วันดีคืนดีเห็นช่างมานั่งทาเล็บให้แม่อยู่ในครัว แหล่มจริงๆ!! Nelsa คือช่างประจำของแม่ สาวบราซิลเลี่ยนแท้ๆ ตัวเล็กๆ หน้าคม ผิวค่อนข้างคล้ำ Nelsa รับทำเล็บตั้งแต่ต้นซอยยันท้ายซอย ตารางแน่นเอี้ยด แม่นัดทำเล็บตัวเองกับ Nelsa ทุกวันศุกร์บ่าย 2 วันดีคืนดีแม่ก็นัดให้ฉั้นด้วย แต่ได้เป็นคนสุดท้ายตอน 2 ทุ่มเพราะถือเป็นลูกค้าขาจร! พอ Nelsa มาถึง พ่อก็จัดการเตรียมโคมไฟ ผ้าขนหนูให้อย่างรู้งาน แม่เตรียมน้ำอุ่นสำหรับแช่นิ้ว ฉั้นแอบงง..ปนเกรงใจ Nelsa เริ่มลงมือ ตัดหนังด้านๆออกอย่างละเมียดและเริ่มทาแบบ French Manicure ที่ฉั้นชอบ แหม..คราวนี้สวยงามสมเป็นคุณนายฝรั่งจริงๆ จ่ายไป 15R$(รีอายส์) หรือ 270 บาท สบายใจทั้งแม่ทั้งฉั้น เพิ่งรู้ว่ามันดีอย่างนี้นี่เอง!!
มีเหมือนกันที่ Nelsa ไม่ว่าง วันนั้นแม่กระวนกระวายใจมาก จนต้องพากันไปทำเล็บที่ร้านแทน ที่ร้านคิดค่าทำเล็บมือ 18R$(รีอายส์) หรือประมาณ 324 บาท มาร้านทั้งทีฉั้นเลยตัดสินใจทำเล็บเท้าด้วย เพราะค่อนข้างทนสภาพไม่ได้อยู่เหมือนกัน สนนราคา 30R$(รีอายส์) หรือประมาณ 540 บาท แพงกว่า Nelsa เยอะเลยยย! ไหนๆก็มาจ่ายแพงขนาดนี้แล้วฉั้นเลยเลือกทาสีแดงแปร๋นมันซะเลย ช่างทำเล็บสองคน ทำเล็บมือหนึ่งคน เล็บเท้าอีกหนึ่งคน ฝีมือปราณีตสวยงาม ออกจากร้านจ่ายไปประมาณ 864 บาท เฮ้อออ.... Nelsa นะ Nelsa! -_-‘
ที่นี่ใครๆก็พูดถึง คำล้ำลือเรื่อง “แม่ผัวกับลูกสะใภ้” ที่มีมานานเนกาเล ว่าทั้งสองถือเป็นศัตรูคู่อาฆาต!! ทุกคนประหลาดใจอย่างมากที่เห็นฉั้นกะแม่สามีเข้ากันได้ อย่าว่าแต่ใคร ฉั้นเองก็ยังแอบแปลกใจ! แต่ที่ไม่แปลกใจก็คือ ก็แหงละ..คนที่นี่ไม่ได้เรียก “แม่สามี” ว่า “แม่” อย่างคนไทย เค้าเรียกชื่อกัน และเพราะสาวบราซิลเลี่ยนส่วนใหญ่ท่าทาง มั่นใจ ช่างพูด ช่างคุย เจื้อยแจ้ว ทำเล็บ แต่งหน้า ทำผม บางคนนุ่งสั้นและศัลยกรรมพลาสติก บวกกับความ(พยาม)เซ็กซี่ อารมณ์ฉุนเฉียวรุนแรงเข้าไป จึงยิ่งขัดแย้งกับความ Conservative หรือหัวโบราณ ของ “คุณแม่(สามี)” เกือบทุกคน จึงทำให้ความ “แร้งส์” เกิดขึ้น ณ จุดนี้เอง
เหตุผลว่าทำไม สาวไทยจึงสวยที่สุดในสายตาแฟบและฝรั่งอีกหลายคน….. อาจเป็นเพราะแฟบหัวโบราณ (รึป่าว?) หรือเพราะที่เล่ามาทั้งหมดกันแน่? สำหรับฉั้นแล้ว แม้สาวไทยจะขี้อาย พูดน้อย ขี้เกรงใจ รูปร่างหน้าตาอาจแพ้ฝรั่งไปบ้าง ความเซ็กซี่อาจสู้กันลำบาก แต่อ่อนหวานน่ารัก ละมุนละไม ตากหากที่เป็นเสน่ห์ของสาวไทย ที่ฝรั่งชาติไหนก็ทำไม่เป็น แม้กระทั่งตอนนี้ ฉั้นเองยังแอบคิดถึงสาวไทยและร้อยยิ้มพิมพ์ใจของคนไทยอยู่ทุกวัน
อ่อ แบบนี้นี่เอง ว่าแล้วสาวบราซฺลหุ้นเช้งกะเด๊ะ!! กันทุกคน อิอิ ขอบคุณค่ะ สำหรับข้อมูล :)
ตอบลบ